បញ្ហាដែលកើតមានក្នុងបន្ទប់ទឹកសាធារណៈ

cheyvibolprak
Nov 2, 2023
1 min read

Updated: Nov 7, 2023

កូវីដ-១៩ ជំងឺគ្រុនផ្តាសាយ ផ្តាសាយធម្មតា និងជំងឺដ៏អាក្រក់ផ្សេងទៀត នៅជុំវិញបង្គន់ ទ្វាបង្គន់ និងក្បាលរ៉ូប៊ីណេ។

ដូច្នេះតើអ្នកអាចធ្វើដូចម្តេចដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការឆ្លងមេរោគឬបាក់តេរីដែលលាក់ខ្លួនក្នុងទីសាធារណៈ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវប្រើប្រាស់បន្ទប់ទឹករួមជាមួយមនុស្សផ្សេងទៀត? នេះជាអ្វីដែលអ្នកគួរដឹងអំពីមូលហេតុដែលបន្ទប់ទឹកសាធារណៈមានការឆ្លងមេរោគនិងការណែនាំសម្រាប់រក្សាសុវត្ថិភាពនៅពេលអ្នកប្រើប្រាស់។

ហេតុអ្វីបានជាបន្ទប់ទឹកសាធារណៈមានគ្រោះថ្នាក់

យោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រង និងការពារជំងឺ (CDC) ជំងឺគ្រុនផ្តាសាយអាចរស់នៅលើផ្ទៃមួយចំនួនបានរយៈពេល 48 ម៉ោង។យោងទៅតាម CDC នៅលើផ្ទៃនានា មេរោគដូចជា SARS-Cov-2 ដែលជាមេរោគដែលបង្កឡើងដោយ COVID-19 ស្លាប់ក្នុងរយៈពេល 2-3ម៉ោងទៅ 2-3 ថ្ងៃ។

មជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រង និងការពារជំងឺនិយាយថា "វាអាចទៅរួច" សម្រាប់មនុស្សឆ្លងមេរោគ COVID-19 តាមរយៈការប៉ះពាល់នឹងផ្ទៃដែលមានមេរោគ។ ប៉ុន្តែជាទូទៅ មជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រង និងការពារជំងឺចាត់ទុកហានិភ័យថាមានកម្រិតទាប។

ប៉ុន្តែនិយាយពីរឿងបន្ទប់ទឹកសាធារណៈការហូរទឹកធម្មតាអាចរុញបញ្ចេញខ្ទាតសារធាតុ aerosols រហូតដល់60% ដែលមានកម្ពស់1មែត្រពីលើកៅអីយោងតាមការសិក្សាមួយដែលបានចេញផ្សាយក្នុងឆ្នាំ2020 នៅក្នុង Physics of Fluids។

របៀបដែលមេរោគ និងបាក់តេរីរីករាលដាលនៅក្នុងបន្ទប់លាងសាធារណៈ

ដៃគឺជាពិរុទ្ធជនចម្បង។ មេរោគមួយក្នុងចំណោមមេរោគដែលងាយផ្ទេរ និងឆ្លងខ្លាំងបំផុតគឺ មេរោគផ្តាសាយ ឬផ្តាសាយ។

យោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រង និងការពារជំងឺ ដៃមានការប្រឈមប្រហែល 80% នៃការឆ្លងមេរោគទាំងនេះ។ លទ្ធផលដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយនៅក្នុងការសិក្សាមួយបានរកឃើញថា គ្រាន់តែលាងដៃនឹងសាប៊ូអាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺរាគបានពី 42% ទៅ 47% ដែលអាចជួយសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សរាប់លាននាក់ពីជំងឺរាគរូស និងការឆ្លងមេរោគស្រដៀងគ្នា។

តើមេរោគ និងបាក់តេរីអាចរស់បានរយៈពេលប៉ុន្មានក្នុងបន្ទប់ទឹកសាធារណៈ?

យោងតាម NHS មេរោគដូចជា salmonella និង E. coli អាចរស់នៅលើផ្ទៃបន្ទប់ទឹកបានរយៈពេល 4 ម៉ោង។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ មេរោគមួយចំនួនអាចបន្តកើតមានលើផ្ទៃជាច្រើនថ្ងៃ ឬច្រើនសប្តាហ៍។ នៅលើផ្ទៃរឹង មេរោគ និងបាក់តេរីផ្សេងទៀតដែលបង្កជាមេរោគទូទៅដូចជាជំងឺផ្តាសាយ និងផ្តាសាយអាចរស់រានមានជីវិត និងអាចចម្លងបានរហូតដល់ 24 ម៉ោង។ ការបង្ការការចម្លងមេរោគទាំងនេះ អាចសម្រេចបានដោយការលាងសម្អាតផ្ទៃបន្ទប់ទឹកឱ្យបានទៀងទាត់ និងអនុវត្តអនាម័យដៃឱ្យបានល្អ។

ទីតាំងក្នុងបន្ទប់ទឹកដែលជាចំនុចក្តៅបំផុតដែលមេរោគរស់នៅ

តើអ្នកដឹងទេថាយើងចំណាយពេលប្រហែល 11 ថ្ងៃក្នុងមួយឆ្នាំនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកនៅផ្ទះ និងនៅខាងក្រៅផ្ទះ។ នោះស្មើរនឹង 264 ម៉ោងដែលយើងចំណាយពេលហ៊ុំព័ទ្ធដោយមេរោគដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ខណៈពេលដែលអាងបង្គន់អាចផ្ទុកបាក់តេរីបាន 250,000% ច្រើនជាងចានបង្គន់របស់អ្នក ដូច្នេះហើយ វាជារឿងសំខាន់ដែលអ្នកគួរតែសម្លាប់មេរោគគ្រប់កន្លែងនៅក្នុងបន្ទប់ទឹករបស់អ្នក សូម្បីតែផ្ទៃដែលអ្នកមិនគិតថាមេរោគនឹងនៅជាប់ក៏ដោយ។

ទីតាំងទាំងនោះរួមមាន៖

• កញ្ចក់

• ចានបង្គន់

• ធុងសំរាម

• គំរបធុងសំរាម

• ការ៉ូ ឬកំរាល

• កូនសោទ្វារ

របៀបរក្សាសុវត្ថិភាពក្នុងបន្ទប់ទឹកសាធារណៈ

យើងមិនអាចគ្រប់គ្រង ឬដឹងបានទេថា បន្ទប់ទឹកសាធារណៈត្រូវបានសម្អាតញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា។ ប៉ុន្តែអ្នកអាចមានវិធានការជាច្រើន ដើម្បីជៀសវាងការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយមេរោគឆ្លង ជាមួយវិធីខាងក្រោម៖

ដាក់ក្រដាសអនាម័យជាប់ខ្លួន

ការប្រើប្រាស់បន្ទប់ទឹកសាធារណៈ តម្រូវឱ្យប៉ះផ្ទៃដែលអាចឆ្លងមេរោគជាច្រើន ចាប់ផ្តើមពីចំណុចទាញទ្វារ រហូតដល់ក្បាលរ៉ូប៊ីណេទឹក ប្រអប់ដាក់ក្រដាសអនាម័យជាដើម…..។

ដើម្បីចៀសវាងការតោងជាប់ពីភាគល្អិតបាក់តេរី និងមេរោគ អ្នកគួរតែប្រើក្រដាសជូតដៃចាប់កាន់សម្ភារៈក្នុងបន្ទប់ទឹក ដូច្នេះអ្នកនឹងមិនប៉ះផ្ទៃទាំងនោះដោយផ្ទាល់ឡើយ។ ដូច្នេះអ្នកគួរតែមានក្រដាសអនាម័យជាប់ខ្លួន។

រហ័ស

នៅពេលដែលអ្នកប្រើប្រាស់បន្ទប់ទឹកយូរ អ្នកនឹងប្រឈមនឹងការតោងជាប់ភាគល្អិតមេរោគ ឬបាក់តេរីកាន់តែខ្ពស់ ប៉ុន្តែកុំដោយសារតែភាពញាប់ប្រញាល់ ហើយរំលងការលាងដៃ និងសម្ងួត ដៃដែលវិធីទាំងពីរនេះជួយឱ្យអ្នកជៀសផុតពីមេរោគបាន។ ផ្ទុយទៅវិញ បើមិនចាំបាច់គួរជៀសវាងការសំរាក ឬតុបតែងខ្ហួន ឬរៀបចំសក់ជាដើម កំឡុងពេលរង់ចាំមិត្តរបស់អ្នកកំពុងប្រើប្រាស់បន្ទប់ទឹក ។

ពាក់ម៉ាស

ការពាក់ម៉ាស់ក៏ការពារអ្នកពីមេរោគដែលអាចចំលងពីមនុស្សផ្សេងទៀតដែលនិយាយ កណ្តាស់ ឬក្អកនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក។ កំឡុងពេលប្រើប្រាស់បន្ទប់ទឹកមិនគួរយកដៃរបស់អ្នកប៉ះម៉ាសរបស់អ្នក ព្រោះវាអាចផ្ទេរមេរោគពីដៃរបស់អ្នកទៅកាន់មុខ ភ្នែក ច្រមុះ និងមាត់របស់អ្នក។

នៅពេលអ្នកលាងដៃហើយចេញពីបន្ទប់ទឹក អ្នកអាចយកម៉ាស បោះចោល ។

លាងដៃរបស់អ្នកឱ្យបានត្រឹមត្រូវ

អ្នកគួរតែលាងសម្អាតដៃភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីប្រើបង្គន់នៅក្នុងបន្ទប់ទឹកសាធារណៈ។ គួររំលឹកផងដែរ៖ ការលាងសម្អាតនឹងសាប៊ូ និងទឹកក្តៅឧណ្ហៗយ៉ាងហោចណាស់ ២០ វិនាទី គឺជាវិធីដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការកម្ចាត់មេរោគ និងបាក់តេរី នេះបើយោងតាម CDC។

ប៉ុន្តែប្រសិនបើគ្មានសាប៊ូទេ សូមប្រើទឹកលាងដៃដែលមានជាតិអាកុលយ៉ាងតិច ៦០%។ ទោះជាទឹកលាងដៃមិនមានប្រសិទ្ធភាពដូចសាប៊ូ និងទឹកក្តៅឧណ្ហៗក៏ដោយ ប្រសើរជាងមិនលាងដៃទាល់តែសោះ។

បញ្ហាដែលកើតមានក្នុងបន្ទប់ទឹកសាធារណៈ

ហេតុអ្វីបានជាបន្ទប់ទឹកសាធារណៈមានគ្រោះថ្នាក់

របៀបដែលមេរោគ និងបាក់តេរីរីករាលដាលនៅក្នុងបន្ទប់លាងសាធារណៈ

ដៃគឺជាពិរុទ្ធជនចម្បង។ មេរោគមួយក្នុងចំណោមមេរោគដែលងាយផ្ទេរ និងឆ្លងខ្លាំងបំផុតគឺ មេរោគផ្តាសាយ ឬផ្តាសាយ។

តើមេរោគ និងបាក់តេរីអាចរស់បានរយៈពេលប៉ុន្មានក្នុងបន្ទប់ទឹកសាធារណៈ?